hıçqırmaq

f.

1. Dərindən içini çəkərək ağlamaq, hıçqıra-hıçqıra ağlamaq. Gülyaz yaylığının ucunu gözlərinə gətirdi, çiynini ata-ata hıçqırdı. S. R.. <Bilqeyis> hıçqırır və göz yaşları axıdırdı. S. Vəliyev.

2. Hıçqırtı səsi çıxartmaq; gəyirmək. Kəngərli iki-üç dəfə hıçqırdıqdan sonra xəbər aldı. . Ə. Vəl..